De tijd gaat snel, alweer 3 stadjes verder…

Cu Chi tunnels, Mui Ne en Nha Trang

De laatste dag in Ho Chi Minh City zijn we de Cu Chi tunnels gaan bezoeken. Het was echt verbazingwekkend om te zien hoe de mensen tijdens de oorlog geleefd hebben. Er is een heel gangenstelsel onder de grond gemaakt waar de locale bevolking zich verstopte. Ook wij hebben kunnen ervaren hoe het is om door deze tunnels te kruipen. Die paar minuten waren al genoeg voor mij. Het is niet te geloven dat ze vroeger hier zeker 8 uur per dag doorbrachten. Het is wel een heel slim systeem. Onder de grond was het lekker warm en ze zaten in een gebied met veel fruitbomen waarvan de konden leven.
Na de tour hadden we nog een laatste avond in Ho Chi Minh City en hebben we dat drukke markt bezocht. Deze markt met smalle gangentjes en geweldig veel kraampjes maakte het moeilijk om te onthouden waar je nu wel of nog niet geweest was. Deze markten zijn wel geweldig om met prijzen te onderhandelen. Ieke is daar inmiddels meester in en dat is leuk om te zien. Ik sta me dan nog steeds te verbazen over hoe goedkoop het allemaal is en Ieke probeert het dan nog voor de helft te krijgen. Hier heb ik dan ook mijn eerste Alibaba broek voor 2,50 euro op de kop getikt. Na het slenteren over te markten hebben we ons getrakteerd op een goeie portie sushi en als toetje hebben voor het eerst frozen yoghurt geprobeerd. Dit was een grote tent waar alleen maar locals zaten en waar je uit vele verschillende soorten yoghurt ijs kon kiezen. Ik als zuivel fan was helemaal verkocht. Dit wil ik ook in Nederland, anders begin ik zelf wel z’n tent. We zijn langzaam weer naar ons hotel gelopen en het viel me op dat ik heel anders door de stad liep. Je went snel aan de duizenden scooters die op je af komen als je oversteekt. Zonder moeite past het verkeer zich aan als je gewoon oversteekt. Weer terug in ons hotel aangekomen wilde onze hotel baas nog even laten weten dat hij ons overal bij wilde helpen en dat hij het heel fijn zou vinden als we dit ook op booking.com wilde zetten. Voor hem is een goede beoordeling geld waard. Het was een prima hotel dus we waren toch al van plan om een goed woordje voor hem te doen maar hij besloot gezellig even met ons te kletsen op onze kamer. Hij vertelde dat hij zo goed Engels sprak omdat hij in de oorlog een goede Amerikaanse vriend had. Hij heeft daarna 6 jaar in de gevangenis moeten zitten en kan daarom ook een vrouw vinden. Zijn hotel is het belangrijkste voor hem. Toch was ook te merken dat er al een tijd geen vrouw in zijn leven was toen hij me begon te vertellen dat hij mij ook wel een erg mooi meisje vond en het gesprek iets wat ongemakkelijk werd aangezien hij op mijn bed zat. Ik zal jullie de details besparen maar ik heb hier met Ieke nog een tijd om kunnen lachen. Na die avond was ik helemaal klaar om het hotel en de drukke stad te verlaten.
Die ochtend hadden we al vroeg de sleepybus naar Mui Ne. Dit is een rustig stadje aan de zee met vele vis restaurantjes. We konden niet meteen een leuke plek vinden om te slapen en we besloten even wat te drinken bij een klein tentje op straat. Hier zat een Duitse jongen te eten waarmee ik aan de praat raakte. Hij wist wel een aantal leuke hostels en wilde die ons laten zien maar dat was wel een stukje rijden met de scooter. Wij hadden geen scooter dus dat was even een probleem. De eigenaar van het tentje onderbrak ons en zei dat we zijn scooter wel moeten huren voor 5 dollar. Dat schijnt er goedkoop te zijn en we dachten… waarom ook niet. We wilde toch nog graag de zandduinen bezoeken en dat is natuurlijk ook goedkoper om zelf met de scooter te doen. Zo gezegd zo gedaan. We hadden al snel een erg gezellig huisje gevonden waar we konden verblijven. Later die dag zijn we lekker vis gaan eten aan het water en een drankje drinken met onze nieuwe vriend. Het was wat laat geworden en we waren bang dat we niet meer ons guest house binnen kwamen. Gelukkig konden we gewoon lekker gaan slapen. We bleken toch wel moe te zijn want we lagen om 12.00 uur nog in bed. We besloten om naar de zandduinen te gaan met de scooter. Het scooter rijden ging al aardig goed en het was super leuk dat we onderweg overal konden stoppen als we wat leuks zagen. We waren net voorbij de rode zandduinen toen we een grote steen op de weg tegen kwamen gevolgd door een berg zand en kiezels waar we in reden en weg slipte. Natuurlijk zaten we met een korte broek op de scooter omdat het warm was en hadden we flinke schaafwonden. Een aantal jongens op scooters hebben ons en onze scooter naar een ziekenhuis gebracht waar alles netje ontsmet werd. We baalde natuurlijk heel erg. We zijn langzaam terug gereden naar ons guest house en hebben het rustig aan gedaan. We moesten wel nog de scooter terug brengen waar toch wel wat krassen op zaten. Iets wat zenuwachtig hebben we de scooter terug gebracht met een volle tank. Hier was de man erg blij mee en hij leek de krassen niet op te merken. De volgende ochtend zijn we als nog naar de zandduinen geweest en een tour. Het was toch wel erg mooi. Ondanks ons kreupele been hebben we ervan genoten. Die middag hadden we nog even tijd op aan het strand te liggen voordat we Mui Ne gingen verlaten.
Later die avond kwamen we aan in Nha Trang. Hier besloten we een Easy Riders tour te boeken. Hier ga je met de moter het binnenland in. Een beetje getraumatiseerd en bang stapte we toch achterop de moter en heb ik meerdere malen gedacht dit niet te overleven. We zijn langs geweldig mooie plekken gereden. We hebben vele rijstvelden en mooie gebergte gezien. Ik denk dat de foto’s voor zich spreken. We hebben die nacht bij een home stay geslapen waar we eigenlijk gewoon in de buitenlucht lagen. De volgende dag ben ik een olifantritje gemaakt. Ik mocht de olifant banaantjes voeren en daarna gingen we een wandeling door het dorp maken en staken we de rivier over. Het was zeker leuk om eens meegemaakt te hebben maar ik vond het ook wel een beetje zielig. Hier gaan ze toch iets anders om met dieren dan ik gewend ben. Daarna was het weer tijd om op de moter te stappen op weg naar Da Lat. We hebben tijdens deze rit een koffie, pepper en cacao plantage bezocht. Ook kwamen we langs een basisschool en een fabriek waar zijde gemaakt werd. De laatste stop was de tempel in Da Lat. Erg mooi en hier heb ik gewenst dat we weer goed en wel zouden thuis komen aangezien in nog steeds bang was op de moter. Die mensen hier rijden echt als gekken. Toen we vanuit Da Lat vertrokken werd ons aangeraden om wat meer kleren aan te trekken omdat het koud zou worden in de bergen. Nou dat hebben we geweten. Het was koud, mistig en donker! Dit schijnt normaal te zijn maar in was toch zo blij toen we weer terug waren in Nha Trang na z’n 5 uur achterop die moter. Na een goede nacht slapen hadden we nog een kort dagje om Nha Trang te bezichtigen voordat we weer op weg moesten naar Hoi An.